Jules Verne
Književnik koji je predvidio budućnost
Tekst članka se nastavlja ispod banera
Jules Verne, drugi najprevođeniji pisac na svijetu, rođen je na današnji dan, 8. veljače 1828. godine u Nantesu.
Nakon što je diplomirao pravo u Parizu, od 1852. bio je tajnik kazališta Théâtre-Lyrique te je počeo pisati drame, novele i romane.
Prvi veliki uspjeh postigao je pustolovnim romanom Pet tjedana u balonu (Cinque semaines en ballon, 1862), kojim je započeo niz od ukupno 62 romana pod zajedničkim naslovom Neobična putovanja (Voyages extraordinaires).
Najpoznatiji su: Put u središte Zemlje (Voyage au centre de la Terre, 1864), Djeca kapetana Granta (Les Enfants du capitaine Grant, 1865), Put na Mjesec (De la Terre à la Lune, 1865), Dvadeset tisuća milja pod morem (Vingt mille lieues sous les mers, 1869), Put oko Mjeseca (Autour de la Lune, 1869), Plutajući grad (Une ville flottante, 1871), Put oko svijeta za osamdeset dana (Le Tour du monde en quatre-vingt jours, 1872), Tajanstveni otok (L’Île mystérieuse, 1874), Carev glasnik (Michel Strogoff, 1875), Petnaestogodišnji kapetan (Un capitaine de quinze ans, 1878), Matijaš Sandorf (Mathias Sandorf, 1885), s radnjom u Istri, Dvorac u Karpatima (Le Château des Carpathes, 1892), Ledena sfinga (Le Sphinx des glaces, 1897).
Odlikuje ih pustolovna fabula putovanja egzotičnim i neistraženim, katkad i fantastičkim, prostorima, koja su istodobno i simbolička moralna putovanja sazrijevanja i pročišćenja.
Sadrže mnogobrojne geografske, historiografske i etnografske podatke, često i iscrpne opise znanstvenih dostignuća, izuma i hipoteza (podmornica, televizija, svemirska putovanja i dr.), a u njima je Verne potanko predstavljao i mnoge nove prirodnoznanstvene discipline.
Te značajke čine mnoge od tih romana primjerima tzv. popularno-znanstvenih romana, a neki od njih se zbog utkivanja futurističkih tehničkih izuma u fabulu smatraju i pretečama suvremene znanstvene fantastike; drugi, koji ne sadrže futurističke motive, primjeri su klasičnoga modusa pustolovne romanse.
Jules Verne je umro malo poslije svog 77. rođendana, 24. ožujka 1905. u Amiensu, nakon nekoliko dana u komi, slijep.
Najprevođeniji je francuski pisac, a iza Agate Christie drugi najprevođeniji u svijetu.
Verneovi srcolomi
Nakon što je s mukom završio školu Jules i brat Paul pohađaju licej. Jules diplomira retoriku i filozofiju pa u Rennesu postaje bakalaureat i dobije ocijenu, "dosta dobar".
S 19 godina počinje ozbiljnije pisati, poput svog uzora Hugoa, ali otac smatra da prvorođeni sin mora nastaviti advokaturu a ne pisati. Šalje ga u Pariz gdje Jules upisuje pravo ali nije to jedini razlog. Roditelji ga žele maknuti od Caroline u koju je Jules zaljubljen.
Jules i Caroline su zaljubljeni ali se ona po želji roditelja mora udati za 40-godišnjeg muškarca s kojim će izroditi petoro djece. Julesova tuga a kasnije i ogorčenje trajat će godinama. Osjećao se izdanim. Položio je sve ispite i prije druge studentske godine vratio se kući da bi se pripremao za daljnje ispite, jer provincijalci naime tada uče kod kuće, a ispite polažu u Parizu.
Upoznao je Rose Herminie Arnaud Grossetière, djevojku godinu dana stariju od sebe i opet se smrtno zaljubio. Napisao joj je 30 pjesama, ali njeni roditelji ignoriraju ljubav mladića s nesigurnom budućnosti pa kćer silom udaju za deset godina starijeg veleposjednika.
Jules je van sebe, majci piše pismo prepuno halucinacija, polupijan je i očajan. Zbog ova dva srcoloma, svaku će djevojku kasnije u njegovim knjigama na silu udavati, a toliko je zamrzio i Nantes da i o tome piše u jednoj pjesmi punoj ruganja.
U svibnju 1856. Verne putuje u Amiens jer je vjnečni kum prijatelju iz djetinjstva, Augusteu Lelargeu i gost je mladenkine obitelji. Tamo se zagleda u mlađu sestru Honorine de Viane Morel, 26 godišnju udovicu s dvoje male djece.
Zaljubi se, a da bi mogao imati stalne prihode preko noći je ušao u posao s bratom koji se bavi financijskim posredovanjima. OPŠIRNIJE
